گاردنر در كتاب «بازنگري در چهار چوب‌هاي ذهن» به معرفي هوش‌هاي وجودي، روحاني(معنوي) و اخلاقي پرداخت، اما تأكيد كرد كه از ميان آن‌ها تنها هوش وجودي با برخي از ملاك‌هاي وي همخواني دارد و شوخي‌وار آن را هوش 8.5 ناميد.
این هوش عبارت است از از قابليت فرد در شناخت خود در مجموعه هستي، از ازل تا ابد، همچنين موقعیتش در چهارچوب زندگي و در ارتباط با ساير موجودات، و نيز شامل تفكر عميقي در زمينه معناي مرگ و غايت جهان مادي و معنوي.
این هوش در رشته‌هایی که نیازمند درک فلسفی و عمیق از موضوعاتی همچون خداشناسی، انسان‌شناسی و هستی‌شناسی، غرب‌شناسی، فلسفه اخلاق، فلسفه هنر، فلسفه علم و … هستند کاربرد دارد.
جامعه‌شناسی، مدیریت راهبردی فرهنگ، فلسفه و کلام، آینده‌پژوهی، ارتباطات فرهنگی، الهیات، ادیان نمونه‌هایی از این رشته‌ها هستند.
